Znaczenie drenażu dróg oddechowych z wydzieliny oskrzelowej przy pomocy Simeox w opiece nad pacjentami z mukowiscydozą. Korzyści z planowej hospitalizacji (2)

Kontynuujemy cykl publikacji: europejskich dyskusyjnych stołów medycznych dotyczących terapii Simeox, tym razem stół nr 2 pt. Znaczenie drenażu dróg oddechowych z wydzieliny oskrzelowej przy pomocy Simeox w opiece nad pacjentami z mukowiscydozą. Korzyści z planowej hospitalizacji.

W tej części dr Justyna Milczewska z mgr Natalią Jeneralską – Centrum Leczenia Mukowiscydozy w Dziekanowie Leśnym.

Przekład na język polski: dr n. med Justyna Milczewska (Centrum Leczenie Mukowiscydozy w Dziekanowie Leśnym).

Dr Justyna Milczewska z mgr Natalią Jeneralską przedstawiły przypadek 13-letniego chłopca z mukowiscydozą (genotyp W356X/R553X) rozpoznaną w toku badań przesiewowych noworodków, z chorobą oskrzelowo-płucną o lekkim stopniu nasilenia (FEV1 75-88% w.n.), przewlekłym zakażeniem dróg oddechowych Staphylococcus aureus.

U pacjenta od 2017 roku obserwuje się znacznie podwyższone stężenie IgE całkowitych (1000-2500 j.), leczony z powodu toksokarozy, obserwowany w kierunku alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej.

Od 10.2018 do 01.2020 leczony z powodu zakażenia układu oddechowego Aspergillus fumigatus itrakonazolem, a następnie worikonazolem (w LDCT charakterystyczne zmiany dla zakażenia grzybiczego). Chłopiec jest obserwowany w kierunku marskości wątroby, ma polipowatość zatok przynosowych. Ponadto u chłopca występują problemy wychowawcze i stwierdza się słabą współpracę w zakresie wykonywania fizjoterapii układu oddechowego.

Na przełomie 2019 i 2020 roku leczony z powodu zaostrzenia choroby oskrzelowo-płucnej (amikacyna, ceftazydym i.v.), następnie z powodu zmian niedodmowych z odczynem opłucnowym zmieniono leczenie na meropenem i klindamycynę i.v. oraz kolistynę wziewnie.

W trakcie zaostrzenia choroby oskrzelowo-płucnej doszło do istotnego spadku parametrów spirometrycznych (do 70% w.n.), które po wyleczeniu powróciły do poziomu sprzed zaostrzenia.

W 12.2020 pacjent przebył hospitalizację planową w celu wykonania badań kontrolnych, w trakcie której przeprowadzono szkolenie w zakresie stosowania aparatu Simeox w fizjoterapii układu oddechowego (pozycja siedząca, 10 wydechów w serii, 6-8 serii na sesję w zależności od ilości zalegającej wydzieliny, moc urządzenia 25% w trakcie pierwszych 2 serii, następnie 50%) i zachęcano chłopca do regularnego wykonywania zabiegów inhalacyjno-drenażowych.

W 03.2021 pacjent był na kontroli w Centrum Leczenia Mukowiscydozy. Po ponad 2 miesiącach stosowania fizjoterapii przy użyciu Simeox 2 x dziennie w warunkach domowych stwierdzono poprawę ogólnego samopoczucia i wydolności fizycznej, zmniejszenie nasilenia kaszlu w ciągu dnia, a ponadto zwiększenie motywacji chorego do wykonywania fizjoterapii układu oddechowego.

Według relacji jego i rodziców po wprowadzeniu urządzenia do drenażu Simeox pacjent zaczął regularnie i chętnie wypełniać zalecenia dotyczące fizjoterapii. Zaobserwowano także znaczną poprawę wyników badań czynnościowych układu oddechowego (wzrost FEV1 z 88% do 105% w.n., FVC z 96% do 110% w.n).

Prezentację podsumowano następującymi wnioskami:

• Wdrożenie fizjoterapii urządzeniem Simeox optymalnie powinno odbywać się w trybie kilkudniowego indywidualnego szkolenia fizjoterapeutycznego w warunkach szpitalnych.
• Daje ono możliwość terapii spersonalizowanej – „szytej na miarę” (dobranie optymalnego zestawu parametrów dla danego pacjenta).

Prawidłowa technika drenażu (maksymalne wykorzystanie możliwości aparatu, uniknięcie typowych błędów) daje lepsze efekty, co przekłada się na lepsze samopoczucie i zachęca do dalszej pracy.