Barbara Räwer – terapia Simeox u pacjentów z mukowiscydozą / część 2.

Kontynuujemy cykl publikacji: europejskich dyskusyjnych stołów medycznych dotyczących terapii Simeox.

W tej części Barbara Räwer, fizjoterapeutka w Centrum Leczenia Mukowiscydozy Szpitala Uniwersyteckiego w Tübingen w Niemczech.

Przekład na język polski: dr n. med Justyna Milczewska (Centrum Leczenie Mukowiscydozy w Dziekanowie Leśnym).

_______________________

Barbara Räwer, uznany i ceniony fizjoterapeuta oddechowy w Niemczech, zaznaczyła, że dzięki fizjoterapii układu oddechowego przy użyciu Simeox znacznie zwiększyła się ilość plwociny ewakuowana z najbardziej dystalnych partii płuc, a także nieużywane wcześniej obszary płuc zostały zrekrutowane do wymiany gazowej.

Przed włączeniem leczenia Simeox poczyniono obserwacje dotyczące toru oddychania pacjentki. Zaobserwowano wzmożoną pracę dodatkowych mięśni oddechowych nawet w spoczynku, uniesione obojczyki i górne żebra, obniżoną ruchomość dolnych partii klatki piersiowej.

Sesje fizjoterapeutyczne pacjentki rozpoczynają się od podania salbutamolu wziewnie i inhalacji z soli hipertonicznej. Następnie wykonywane są ćwiczenia rozciągające, a następnie drenaż oskrzeli przy użyciu Simeox (zazwyczaj 3 cykle po 10 oddechów, moc urządzenia 50%) w pozycji siedzącej tak, aby przepona i klatka piersiowa były ułożone w pozycji optymalnej tak, aby drenażowi towarzyszył jak najmniejszy wysiłek.

Pacjentka zgłosiła już na początku terapii mniejszy wysiłek w trakcie oddychania oraz że jest w stanie oddychać głębiej.

W trakcie pierwszych kilku sesji z Simeox pacjentka odkrztuszała duże ilości zalegającej od dłuższego czasu wydzieliny oskrzelowej. W kolejnych sesjach ilość odkrztuszanej plwociny bardzo się zmniejszyła. Wtedy podjęto decyzję o wprowadzeniu innych pozycji drenażowych (leżącej na obu bokach), co spowodowało mobilizację wydzieliny z innych partii płuc.

Pacjentka także używała ustnika od urządzenia Simeox do drenażu autogenicznego, co także poprawiło jego jakość.

W chwili obecnej pacjentka przyjmuje leki z grupy modulatorów białka CFTR i w jej układzie oddechowym występuje mniej zalegającej wydzieliny, jednak rola drenażu oskrzeli nadal jest bardzo istotna, ponieważ wydzielina ta obecna jest przede wszystkim w dystalnych oskrzelach najmniejszego kalibru.

Fizjoterapia przy użyciu Simeox jest niezwykle skuteczna zwłaszcza w obwodowych partiach płuc. Stosowanie tego rodzaju fizjoterapii jest zalecane u pacjentów z mukowiscydozą przyjmujących leczenie przyczynowe.

Podsumowanie:

  • Simeox umożliwia mobilizację wydzieliny oskrzelowej, zwłaszcza w początkowym okresie jego stosowania
  • Simeox umożliwia zmianę toru oddychania na głębszy i tym samym łatwiejsze oddychanie
  • Simeox zmniejsza rozdęcie miąższu płucnego

Zalecenia:

  • terapia Simeox powinna być brana pod uwagę w leczeniu zaostrzenia choroby oskrzelowo-płucnej w połączeniu z antybiotykoterapią dożylną
  • terapia Simeox nie powinna zastępować innych elementów fizjoterapii układu oddechowego
  • zawsze trzeba wziąć pod uwagę indywidualne preferencje pacjenta
  • zmniejszenie rozdęcia płuc powinno być udokumentowane za pomocą bodypletyzmografii i N2MBW (spirometria może być badaniem zbyt mało czułym, aby wykazać efekt działania urządzenia).

Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.