Test 6-minutowego marszu, w skrócie 6MWT (z języka ang. 6 Minute Walk Test), zwany także testem marszowym lub testem korytarzowym, stosowany jest najczęściej do określenia tolerancji wysiłku u chorych na choroby układu oddechowego, np. w astmie, przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP), mukowiscydozie, idiopatyczny włóknienie płuc, pierwotnej dyskinezie rzęsek (PCD).
Jak wygląda 6-minutowy test marszowy w mukowiscydozie?
Test można wykonać w każdym miejscu, pod warunkiem możliwości wyznaczenia prostego odcinka o długości 30 metrów, na którym istnieje twarde podłoże. Najczęściej jest to korytarz szpitalny, stąd alternatywna nazwa testu. Dystans marszu powinien być wyznaczony słupkami, a na trasie co 3 metry powinny znajdować się znaczniki odległości. Do wykonania testu konieczne jest też posiadanie stopera, pulsoksymetru, ciśnieniomierza lekarskiego, źródła tlenu oraz kwestionariusza Borga, pozwalającego na subiektywną (przez pacjenta) ocenę stopnia duszności i zmęczenia (tak zwana skala Borga).
Przed rozpoczęciem testu badany odpoczywa w pozycji siedzącej przez 10 minut. Do 2 godzin przed wykonaniem testu nie powinien wykonywać intensywnych wysiłków, badanie powinno być wykonane na czczo lub po lekkim posiłku. Wówczas wykonuje się wstępne pomiary ciśnienia tętniczego, tętna, saturacji, mierzy się dane antropometryczne. W przypadku braku przeciwwskazań do wykonania testu, instruuje się badanego, że w trakcie badania powinien chodzić własnym tempem, nie wolno mu podbiegać, ale może zwolnić lub się zatrzymać. Celem badania jest przejście jak najdłuższego odcinka, a nie osiągnięcie tego w jak najlepszym czasie.
W trakcie testu ocenia się: długość marszu, średnią prędkość marszu, wydatek energetyczny wyrażony w równoważnikach metabolicznych (MET). Rejestruje się także liczbę przerw w trakcie testu i ich długość, ocenia się nasilenie duszności i zmęczenia w skali Borga. Określa się także saturację w trakcie wykonywania testu i po jego zakończeniu.
Skala Borga
Skala Borga to narzędzie służące do subiektywnej oceny nasilenia wysiłku fizycznego podczas ćwiczeń. Skala ta została opracowana przez Gunnara Borga, szwedzkiego fizjologa w latach 60. XX wieku i jest stosowana w wielu dziedzinach, takich jak medycyna, fizjoterapia, sport, trening fitness.
Skala Borga jest skalą odczuć subiektywnych i zawiera 15 stopni, począwszy od 6, który odpowiada “brak wysiłku”, do 20, który odpowiada “najwyższy poziom wysiłku”. Każdy stopień opisany jest wraz z charakterystycznym opisem subiektywnego odczucia wysiłku, takim jak “bardzo lekki”, “lekki”, “umiarkowany”, “ciężki”, “bardzo ciężki” i tak dalej.
Istnieje zmodyfikowana wersja Skali Borga, która służy do subiektywnej oceny nasilenia duszności podczas wysiłku fizycznego. Jest to tzw. Skala Borga odczuć duszności (Borg Dyspnoea Scale) i składa się z 10 stopni, które odpowiadają różnym stopniom duszności odczuwanej podczas ćwiczeń.
Skala Borga odczuć duszności jest skalą subiektywną, która wymaga od pacjenta oceny swojego subiektywnego odczucia duszności w trakcie wykonywania ćwiczeń. Każdy stopień skali opisany jest wraz z charakterystycznym opisem subiektywnego odczucia zmęczenia i duszności, przykładowo “zmęczenie bardzo duże, duszność bardzo ciężka”.
Źródło: Wytyczne PTChP dotyczące podstaw zastosowania, sposobu wykonywania oraz interpretacji 6MWT, Wikipedia.
