Ponad 70% domowych nebulizatorów używanych przez dzieci z mukowiscydozą jest skażonych mikroorganizmami potencjalnie niebezpiecznymi dla pacjentów – donoszą irańscy naukowcy w artykule „Mikrobiologiczne zanieczyszczenia domowych nebulizatorów stosowanych u dzieci z mukowiscydozą i implikacje kliniczne w postaci liczby zaostrzeń płucnych” (Tabatabaii, SA, Khanbabaee, G., Sadr, S. i in.) opublikowanym w naukowym czasopiśmie BMC Pulmonary Medicine. Dlaczego? Z powodu nieprzestrzegania podstawowych zasad obsługi i higieny nebulizatorów w przypadku pacjentów z mukowiscydozą.
To przekrojowe badanie zostało przeprowadzone z udziałem 61 dzieci cierpiących na mukowiscydozę. Badania prowadzono w Mofid Children’s Hospital w Teheranie od września 2017 r. do marca 2018 r. Próbki wymazów pobrano z 61 domowych nebulizatorów używanych przez dzieci ze zdiagnozowaną mukowiscydozą. Próbkę plwociny lub głęboki wymaz z jamy nosowo-gardłowej pobrano od każdego pacjenta do badań bakteryjnych i grzybiczych. Dokonano przeglądu dokumentacji medycznej pacjentów pod kątem liczby zaostrzeń płucnych w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed włączeniem do badania.
Zakażenie płuc różnymi mikroorganizmami jest częstym zjawiskiem w mukowiscydozie. Do powszechnych patogennych drobnoustrojów, niezależnie od wieku pacjenta, należą pałeczki ropy błękitnej Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa ), Burkholderia cepacia (B. cepacia) , gronkowiec złocisty Staphylococcus aureus (S. aureus ) i oporny na metycylinę Staphylococcus aureus (MRSA). Kolonizacja z tymi mikroorganizmami powoduje szybkie pogorszenie funkcji płuc, zwiększając w ten sposób ryzyko śmierci pacjentów z mukowiscydozą. Nebulizowane leki (mukolityki i antybiotyki) są niezbędnymi składnikami w leczeniu zakażeń płuc. Nebulizacja antybiotyków zapewnia wysokie stężenie leku bezpośrednio w płucach, jednocześnie zmniejszając ogólnoustrojowe działania niepożądane tych leków, w tym wpływ na nerki, wątrobę i układ słuchowy. Wprowadzenie domowych nebulizatorów od lat pozwala na stosowanie tej techniki podawania leków w domu bez potrzeby częstych wizyt i przyjęć do szpitala.
Wczesne wykrycie i wyeliminowanie źródeł powodujących mikrobiologiczne zanieczyszczenie płuc jest głównym problemem wszystkich pulmonologów, ponieważ pacjenci z mukowiscydozą są podatni na kolonizację organizmami chorobotwórczymi, takimi jak P. aeruginosa. Kilka badań kohortowych sugerowało, że zanieczyszczenie sprzętu, takiego jak domowe nebulizatory, może prowadzić do kolonizacji płuc i infekcji płucnej. Nebulizatory wytwarzają bardzo małe cząsteczki, które mogą łatwo dotrzeć do końcowych oskrzeli i pęcherzyków płucnych. W przypadku kolonizacji nebulizatora przez patogenne bakterie może dojść do łatwego transportu tych bakterii w wytwarzanym aerozolu, co w konsekwencji może prowadzić do kolonizacji płuc.
Badanie przekrojowe zostało przeprowadzone w szpitalu dziecięcym Mofid w Teheranie od września 2017 r. do marca 2018 r. W badaniu wzięło udział 61 dzieci z rozpoznaniem mukowiscydozy, które były rutynowo kontrolowane w szpitalu. Kryteriami włączenia były ostateczne rozpoznanie mukowiscydozy na podstawie pozytywnych wyników dwóch testów chlorku w pocie i używanie domowych nebulizatorów co najmniej raz dziennie. Kryteriami wykluczenia byli pacjenci otrzymujący dożylnie antybiotyki w momencie rekrutacji, stosujący antybiotyk wziewny w dniu pobrania próbki, pacjenci, którzy nie używają codziennie nebulizatorów domowych lub brak zgody na udział w badaniu.
Wszyscy pacjenci, którzy byli regularnie obserwowani, zostali poproszeni o przyniesienie z domu nebulizatorów z maską na twarz / ustnikiem i przewodami na zaplanowane wizyty ambulatoryjne. Pacjenci zostali poinstruowani, aby wyczyścić nebulizator po użyciu na noc przed wizytą.
Dane demograficzne pacjentów zostały również zebrane podczas tej samej wizyty. Dokumentacja medyczna pacjentów została przejrzana i zarejestrowana pod kątem bieżącej kolonizacji, przeszłego lub obecnego stosowania antybiotyków, liczby zaostrzeń, stosowania doustnych antybiotyków układowych oraz wymogu hospitalizacji i antybiotyków dożylnych w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Pobrano również próbkę plwociny lub głęboki wymaz z jamy nosowo-gardłowej w przypadku problemu z uzyskaniem plwociny. Autorzy badań mieli dostęp do pełnej dokumentacji ambulatoryjnej i szpitalnej badanych pacjentów.
Każdy pacjent w badanej populacji miał swój własny domowy nebulizator. Z rodzinami przeprowadzono wywiady za pomocą listy kontrolnej dotyczącej higieny i konserwacji nebulizatorów, w tym częstotliwości i metody czyszczenia, dezynfekcji i suszenia. Po wypełnieniu listy kontrolnej przez pulmonologa dziecięcego wyjaśniono im również właściwą metodę czyszczenia, dezynfekcji i konserwacji nebulizatora.
Sterylny bawełniany wacik zwilżony sterylną solą fizjologiczną obracano wiele razy wewnątrz ustnika lub maski, zbiorniczka na lek oraz elementów łącznikowych nebulizatora (przewodów), w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Następnie wymazy natychmiast rozmazano na powierzchni agaru z krwią, agaru czekoladowego i na podłożu MacConkey’a. Szalki Petriego inkubowano w 37° C przez 3 dni. Sprawdzano je pod kątem tworzenia kolonii co 24 godziny.
Profil kolonizacji oddechowej dzieci badanych poprzez hodowanie próbek plwociny lub wymazów wykazał przewagę przewlekłej kolonizacji pałeczkami ropy błękitnej P. aeruginosa (ryc. 1 ). Spośród 61 ocenianych nebulizatorów 43 (70,5%) nebulizatory były zanieczyszczone (dowolna część). Zanieczyszczone części nebulizatorów obejmowały zbiorniczek na lek (65,6%), ustnik / maska (49,2%) i elementy łącznikowe / przewody (18%). W sześciu nebulizatorach wszystkie trzy oceniane części zostały zanieczyszczone; w ośmiu nebulizatorach tylko dwie części zostały zanieczyszczone, aw 29 nebulizatorach mikroorganizmy zostały odzyskany tylko z jednej części. Zanieczyszczenie wieloma gatunkami zaobserwowano w sześciu urządzeniach. Z kultur nebulizatora wyizolowano szeroką gamę mikroorganizmów. Dominowały pałeczki ropy błękitnej P. aeruginosa ( n =19).
Najczęściej izolowanym organizmem był P. aeruginosa i został odzyskany z 19 (31%) nebulizatorów, 16 z nich należało do pacjentów przewlekle skolonizowanych przez bakterie P. aeruginosa. Pozostałe trzy miały przynajmniej jedną pozytywną hodowlę z plwociny dla P. aeruginosa w ciągu ostatniego roku przed badaniem. Nastąpił znaczny wzrost liczby zaostrzeń mukowiscydozy, przy średniej liczbie zaostrzeń wynoszącej 1,5 ± 1 (SD) w ciągu ostatnich 12 miesięcy u dzieci, u których stwierdzono chorobotwórcze organizmy z domowych nebulizatorów w porównaniu z zaostrzeniami 0,4 ± 0,7 (SD) rocznie u dzieci u których z nebulizatorów wyizolowano organizmy niepatogenne.
W pięciu nebulizatorach wykazano wzrost gronkowca złocistego S. aureus, z czego dwa należały do pacjentów, u których hodowla z plwociny również wykazała wzrost bakterii S. aureus. W jedenastu nebulizatorach wykazano wzrost gronkowców koagulazoujemnych (CoNS), z czego jeden należał do dziecka, którego hodowla z plwociny również wykazała wzrost CoNS. Trzynaście nebulizatorów było zanieczyszczonych mikrokokami, z czego u dwójki młodych pacjentów odnotowano wzrost mikrokoków z plwociny. Klebsiella spp. i Escherichia coli nie wyizolowano z żadnego z nebulizatora. Dwa nebulizatory zostały skażone Enterobacter spp., z czego jeden należał do dziecka, którego hodowla z plwociny również wykazała wzrost Enterobacter spp. Nie odnotowano wzrostu patogennych grzybów.
Wszyscy pacjenci (ich rodzice) wykonali etap czyszczenia prawidłowo. Niestety 54,1% pacjentów / rodzin nie wiedziało o właściwej procedurze dezynfekcji, a jedynie 45,9% nebulizatorów zostało zdezynfekowanych przed suszeniem. Większość nebulizatorów (86,9%) suszono na powietrzu na ostatnim etapie. Tylko 50,8% badanych przeprowadzało proces mycia nebulizatora po każdym użyciu (każdorazowe mycie po użycie jest zalecane przez środowisko medyczne). Biorąc pod uwagę cały proces czyszczenia i konserwacji nebulizatorów (częstotliwość, czyszczenie, dezynfekcja i suszenie), tylko 16 (26,2%) pacjentów / rodzin wykonało cały proces poprawnie. Wśród osób, które nieprawidłowo przestrzegały higieny nebulizatorów, 51,1% stanowili mężczyźni, a 48,9% kobiety. Średni wiek badanych był wyższy w gospodarstwach domowych, w których higiena nebulizatora była nieodpowiednia, niż w gospodarstwach domowych, w których nebulizatory były utrzymywane zgodnie z odpowiednimi procedurami.
Średnia liczba inhalacji dziennie dla zanieczyszczonych i czystych urządzeń nie była statystycznie istotna. Większość domowych nebulizatorów analizowanych w bieżącym badaniu nie została zastąpiona przez długi okres, więc średni czas użytkowania pojedynczego urządzenia wynosił 3,6 roku. Wydłużony czas użytkowania nebulizatorów domowych może powodować mikropęknięcia na powierzchni urządzenia i zwiększać ryzyko zanieczyszczenia, dlatego nebulizatory należy wymienić po ustalonym czasie zalecanym przez producentów.
Wyniki badań zostały opublikowane na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 ( http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ ). Tekst został skrócony. Pełna treść wyników.
