Bakterie Stenotrophomonas maltophilia występują w ekosystemach naturalnych i związanych z człowiekiem. Bakterie te od dawna uważane były za stosunkowo bezproblemowe, ale obecnie uważane są za jedne z najbardziej niebezpiecznych, ponieważ często powodują infekcje i są odporne na wiele antybiotyków. Może to być szczególnie groźne dla pacjentów z obniżoną odpornością lub pacjentów z zapalnymi chorobami płuc, takimi jak mukowiscydoza.
Ze względu na rosnące znaczenie tego patogenu i często poważne konsekwencje kliniczne zakażenia, wiedza na temat czynników wirulencji oraz lokalnego i globalnego przenoszenia S. maltophilia powinna być poszerzana.
Naukowcy z ośmiu krajów opracowali metodę genotypowania, która umożliwia analizę różnych genomów szczepów S. maltophilia, tzw. drzewa filogenetycznego.
Naukowcy odkryli, że bakterie S. maltophilia można podzielić na 23 podtypy o różnych poziomach rozpowszechnienia. Jeden szczególny podtyp pojawiał się na całym świecie dość często i miał najwyższy odsetek w śród typów związanych z zakażeniami u człowieka. Szczep „Sm6” charakteryzował się obecnością kluczowych genów wirulencji i genów oporności na antybiotyki. „Sugeruje to, że określona konfiguracja genów może sprzyjać rozprzestrzenianiu się różnych podtypów S. maltophilia w warunkach szpitalnych, w trakcie leczenia przeciwdrobnoustrojowego” – mówi Matthias Gröschel, główny autor badania.
„W połączeniu z badaniami nad innymi patogenami nasze wyniki pokazują, w jaki sposób systematyczne monitorowanie S. maltophilia i innych patogenów w warunkach szpitalnych w oparciu o genomy może pomóc w wykrywaniu szlaków przenoszenia i poprawić kontrolę zakażeń”, Thomas Kohl, naukowiec biorący udział w badaniach.
Więcej o badaniach w Nature Communications.
