Leki biologiczne poprawiły jakość życia wielu osób z ciężką astmą. Jednak nowe badania naukowców z Instytutu Karolinska w Szwecji wykazały, że niektóre komórki układu odpornościowego o wysokim potencjale prozapalnym nie są całkowicie eliminowane po leczeniu.
Leki biologiczne (biologiczne terapie) stały się ważnym narzędziem w terapii ciężkiej astmy.
– Pomagają większości pacjentów w kontrolowaniu objawów, jednak dokładny wpływ tych leków na układ odpornościowy pozostawał dotąd nieznany – mówi Valentyna Yasinska, specjalistka chorób płuc w Szpitalu Uniwersyteckim Karolinska oraz doktorantka w Zakładzie Medycyny Instytutu Karolinska w Huddinge.
W nowym badaniu opublikowanym w czasopiśmie naukowym Allergy, badacze z Instytutu Karolinska przeanalizowali, co dzieje się z komórkami odpornościowymi u pacjentów leczonych biologicznie. Na podstawie analizy próbek krwi 40 pacjentów przed i w trakcie leczenia odkryli, że niektóre typy komórek odpornościowych – odgrywające kluczową rolę w zapaleniu związanym z astmą – zamiast zanikać, wykazywały wzrost liczebności.
– Sugeruje to, że leki biologiczne mogą nie eliminować źródła problemu, nawet jeśli pomagają pacjentom z astmą w czasie leczenia – komentuje prof. Jenny Mjösberg, specjalistka immunologii tkankowej z Instytutu Karolinska w Huddinge. – Może to oznaczać konieczność kontynuacji leczenia w celu utrzymania kontroli nad chorobą.
Badanie opiera się na danych pochodzących od pacjentów z ciężką astmą zebranych w ramach projektu BIOCROSS. Naukowcy wykorzystali zaawansowane techniki, takie jak cytometria przepływowa i sekwencjonowanie pojedynczych komórek, aby ocenić właściwości i funkcję komórek układu odpornościowego.
– Zaskoczyło nas, że poziomy komórek zapalnych we krwi wzrosły, a nie zmalały – mówi Lorenz Wirth, doktorant w tej samej jednostce badawczej Instytutu Karolinska. – Może to tłumaczyć, dlaczego stan zapalny dróg oddechowych często powraca po odstawieniu lub zmniejszeniu dawek leków. Musimy lepiej poznać długoterminowe skutki immunologiczne tych terapii.
Wciąż niewiele wiadomo o długoterminowym wpływie leków biologicznych, takich jak mepolizumab i dupilumab, ponieważ są one stosunkowo nowe – przepisywane pacjentom z astmą od mniej niż dziesięciu lat.
Kolejny etap badania obejmie analizę próbek od pacjentów z długim okresem leczenia oraz ocenę tkanek płucnych w celu zbadania, jak komórki odpornościowe reagują w obrębie dróg oddechowych.
Badanie zostało sfinansowane z grantów Unii Europejskiej (Horizon 2020), Szwedzkiej Fundacji Serca i Płuc, Centrum Medycyny Innowacyjnej, państwa szwedzkiego, Fundacji Torstena Söderberga, Instytutu Karolinska oraz Konsorcjum ChAMP.
Wszelkie konflikty interesów zostały ujawnione w opublikowanej pracy.
Publikacja:
„High-Dimensional Analysis of Type 2 Lymphocyte Dynamics During Mepolizumab or Dupilumab Treatment in Severe Asthma”, Lorenz Wirth i in., Allergy, online 26 czerwca 2025, doi: 10.1111/all.16633
