Na chwilę obecną antybiotyki wciąż pozostają podstawowym i najskuteczniejszym sposobem walki z infekcjami w mukowiscydozie (CF). Niestety przewlekłe stosowanie antybiotyków u chorych z CF prowadzi do rozwoju szczepów lekoopornych. Dodatkową przeszkodą w skutecznej terapii zakażeń w CF jest wytwarzanie biofilmu przez niektóre bakterie, np Pseudomonas aeruginosa (pałeczka ropy błękitnej) i Staphylococcus aureus (Gronkowiec złocisty).
Naukowcy z Uniwersytetu w Jenie (Niemcy) pokazali, jak można pokonać barierę biofilmu za pomocą nanocząsteczek.
Antybiotyki stosowane u chorych z mukowiscydozą muszą pokonać długą i skomplikowaną drogę, za nim trafią do komórki bakteryjnej. Ze względu na wielkość cząsteczek, część wdychanego antybiotyku osadza się w innych częściach układu oddechowego, nie trafiając bezpośrednio do celu. Dodatkową trudnością jest skomplikowana struktura biofilmu, która powoduje problemy z przenikaniem antybiotyku w głębsze warstwy biofilmu.
Grupa naukowców pod kierownictwem dr. Mathiasa Pletza z Zentrum für Infektionsmedizin und Krankenhaushygiene w Szpitalu Uniwersyteckim w Jenie przedstawiła nowe podejście do problemu depozycji antybiotyków w płucach chorych na mukowiscydozę. Naukowcy odkryli, że polimerowe nanocząsteczki mogą łatwiej przeniknąć do gąbczastej sieci warstwy śluzu i biofilmu niż antybiotyk w czystej postaci.
W badaniach użyto tobramycynę, antybiotyk stosowany wziewnie u chorych z mukowiscydozą. Dzięki “opakowaniu” antybiotyku w otoczkę z poli(tlenku etylenu) zwiększono skuteczność substancji czynnej o prawie 1000 razy. Zastosowane nanocząsteczki lepiej deponowały się w płucach i dużo skuteczniej penetrowały śluz i zbite struktury biofilmu.
